HOME

Wybren van Haga is onafhankelijk lid van de Tweede Kamer. Hij houdt zich voornamelijk bezig met het opkomen voor de belangen van de Nederlandse ondernemers. Hij was voordat hij Kamerlid werd actief als ondernemer, onder andere in de zonnepanelen, zorg, vastgoed en ICT.

Wybren van Haga

Wybren van Haga

Loopbaan

Wybren van Haga studeerde Elektrotechniek in Delft en behaalde zijn propedeuse Rechten in Leiden. Vervolgens ging hij in dienst en werd hij officier bij de commando’s in Roosendaal. Na zijn diensttijd startte hij als ingenieur bij Shell. achtereenvolgens werkte hij drie jaar in Gabon, vier jaar in Schotland en drie jaar in Oman. Na zijn carrière bij Shell besloot Wybren van Haga in 2002 te gaan ondernemen. Als ondernemer was hij werkzaam in verschillende sectoren, zoals de zorg, vastgoed, ICT en zonnepanelen. In 2002 werd hij ook politiek actief in Haarlem en dat heeft er uiteindelijk in geresulteerd dat Wybren van Haga in 2010 gemeenteraadslid werd in Haarlem.

VVD

Dat Wybren van Haga’s politieke voorkeur uitging naar het liberalisme, begon al op jonge leeftijd: op zijn tiende begon hij met flyeren voor de VVD en op zijn vijftiende werd hij lid van de VVD. Wybren van Haga is van mening dat iedereen vrij mag zijn en die vrijheid mag ver gaan. Hij is tegen een grote betuttelende overheid die mensen in hun vrijheid beperkt. De overheid moet klein en doelmatig zijn en we moeten er altijd voor oppassen dat de overheid zich niet schuldig maakt aan machtsmisbruik.
Twee periodes was Wybren van Haga gemeenteraadslid in Haarlem tot hij op 31 oktober 2019 Tweede Kamerlid werd. Toen hij geïnstalleerd werd in de Tweede Kamer werd zijn ambitie om de politiek in te gaan en kamerlid te worden realiteit. Op 24 september 2019 besloot de VVD fractie om hem uit de fractie te zetten. De aanleiding hiervoor was een e-mail die hij had gestuurd aan een huurder die hem chanteerde terwijl de afspraak was dat hij zijn bedrijven op afstand zou zetten. De poging tot chantage was enkele weken eerder bij het fractiebestuur gemeld. Wybren van Haga probeert het klassieke liberale geluid te vertolken. En dat doet hij dan op de alle portefeuilles waar de belangen van de Nederlandse ondernemers op het spel staan.

Ontwikkelingssamenwerking

Een onderwerp dat voor veel media-aandacht heeft gezorgd in 2018 is geboortebeperking. Wybren van Haga heeft ervoor geprobeerd te zorgen dat een deel van de vijf miljard euro belastinggeld die jaarlijks wordt besteed aan ontwikkelingssamenwerking, bestemd wordt voor geboortebeperking in Afrika. Dit voorstel werd door collega’s van linkse partijen in eerste instantie verwezen naar de taboe-hoek. Onterecht, want het is een belangrijk onderwerp en er zijn in Afrika 214 miljoen meisjes die wel anticonceptie zouden willen gebruiken maar eenvoudigweg geen toegang hebben tot deze zaken. Het is juist een uitgesproken liberaal thema. Meisjes moeten de vrijheid hebben om te bepalen óf, wanneer en hoeveel kinderen ze krijgen. De voorspellingen wijzen erop dat er de komende twintig jaar miljarden mensen bij komen in Afrika. Deze mensen hebben allemaal eten, drinken, gas, water en licht nodig. Bovendien zijn er gebieden met een enorme kindersterfte en worden meisjes veel te vroeg zwanger. Van Haga gunt ieder mens op de aardbol de vrijheid om te beslissen of ze zwanger worden en daarbij hoort dan de juiste zorg, om kindersterfte tegen te gaan.
Samen met zijn collega Sven Koopmans publiceerde hij begin 2019 een China-strategie die opriep tot een steviger geluid richting China. Het is Wybren een doorn in het oog dat het Nederlandse midden- en kleinbedrijf last heeft van China omdat China zich niet aan de Europese standaarden houdt, op grote schaal producten kopieert, gebruik maakt van illegale staatssteun en bovendien binnen het postverdrag spotgoedkoop pakketjes kan verzenden. Bovendien kwalificeert China zichzelf bij de Wereldhandelsorganisatie nog altijd als ‘ontwikkelingsland’ met alle voordelen van dien.
Ook heeft Wybren van Haga een initiatiefnota geschreven over weeshuistoerisme. Het blijkt dat er van de acht miljoen wezen wereldwijd er zes miljoen geen wees zijn. Deze kinderen worden bij hun ouders weggetrokken en de ouders krijgen dan een minimale vergoeding om hun kind af te staan. Deze kinderen worden samen in een weeshuis gezet om vervolgens door goedbedoelende en goed betalende vrijwilligers ‘geholpen’ te worden. Mensen vanuit andere werelddelen komen dan tegen een behoorlijk bedrag stage lopen. Weeshuiseigenaren worden hier erg rijk van, maar de kinderen raken getraumatiseerd en krijgen hechtingsproblemen. Wybren van Haga heeft dit onderwerp onder de aandacht weten te brengen en de eerste stappen om deze praktijken aan te pakken, zijn gezet.